De uitleg van een overeenkomst die het resultaat is van een #aanbesteding blijft terugkomen in de rechtspraak. De Overijsselse rechter oordeelde onlangs dat de CAO-norm de juiste norm is voor uitlegging:

“De rechtbank stelt voorop dat op grond van het (EU-rechtelijke) transparantiebeginsel op de aanbestedende dienst de verplichting rust om alle voorwaarden en modaliteiten in het kader van een aanbestedingsprocedure op een zodanig duidelijke, precieze en ondubbelzinnige wijze te formuleren dat alle behoorlijk geïnformeerde en normaal oplettende inschrijvers de juiste draagwijdte kunnen begrijpen en die op dezelfde manier interpreteren. Daarbij moeten de bepalingen van de aanbestedingstukken, binnen de grenzen van het transparantiebeginsel, worden uitgelegd aan de hand van de zogenaamde CAO-norm, waarbij de bewoordingen van die bepalingen, gelezen in het licht van de gehele tekst van de aanbestedingstukken, in beginsel van doorslaggevende betekenis zijn”

Nou vraag ik me af of er daadwerkelijk (nog) een verschil is tussen de Cao-norm en de objectieve Haviltex.

Voor de praktijk zijn kennelijk alleen nog de bewoordingen echt van belang. Dit benadrukt het belang voor aanbesteders om hun stukken vooraf nog eens door te (laten) nemen door een ander dan de schrijver. Die haalt er altijd wel iets uit.

https://lnkd.in/eDaKi7UF

Vragen? Meer weten? Neem contact met ons op via 0103032949. Wij helpen u graag verder.

Bericht gepubliceerd op 15 mei 2023.

Auteur: Joris Bax