De rangordeparadox: relatief, absoluut maar niet paradoxaal

#Aanbesteden: Wat – Hoe?

Aanbesteden is een grote paradox. De grootste paradox is echter de rangordeparadox.

Dat is het principe dat de rangorde wijzigt, wanneer een of meerdere inschrijvers na de voorlopige gunning alsnog ongeldig blijken te zijn. Bijvoorbeeld: de inschrijver met de laagste prijs is ongeldig, daardoor wordt de score op prijs opnieuw bepaald en wijzigt de rangorde.

De rangordeparadox kan op verschillende manieren worden opgelost:

– de rangorde in stand laten bij ongeldigheid van een of meer inschrijvers (bepalen in de leidraad);

– de rangorde opnieuw vaststellen bij ongeldigheid van een of meer inschrijvers (bepalen in de leidraad);

– niet relatief beoordelen, maar uitsluitend absoluut.

De laatste optie verdient in alle gevallen de voorkeur. Bij een relatieve beoordeling zijn namelijk niet alle relevante elementen voor het opstellen van een inschrijving, namelijk de beste inschrijving/de laagste prijs/etc., bekend. Dat is inherent strijdig met het transparantiebeginsel.

Als er toch zaken relatief worden beoordeeld, prijs is het meest gebruikelijke, dan is de tweede optie de meest wenselijke. Het opnieuw vaststellen van de scores die relatief zijn bepaald, doet namelijk het meest recht aan de situatie waarbij er andere inschrijvers zijn. De scores die absoluut zijn bepaald, kunnen vanzelfsprekend in stand blijven.

Het is overigens rechtmatig om de rangorde in stand te laten, dat moet je dan wel uitdrukkelijk in de leidraad bepalen. Mijns inziens doet dat echter geen recht aan de nieuwe ‘pool’ van inschrijvers en het feit dat een andere inschrijvers de beste score/de laagste prijs heeft.

https://lnkd.in/ecfFKuEa

Hoge Raad 9 mei 2014, ECLI:NL:HR:2014:1078

Vragen? Meer weten? Neem contact met ons op via 0103032949. Wij helpen u graag verder.

Bericht gepubliceerd op 16 november 2023.

Auteur: Joris Bax